Sugeng pepanggihan
Lassmaro
pinangka pakempalan utawi paguyuban para alumni SMA. 2 Negeri Surakarta
sayektos kedah tumut nguri-uri basa Jawi. Kula pinangka salah satunggalipun
alumni sanget prihatos nyumerapi kahanan sakpunika. Kathah sanget para kaneman
ingkang sampun mboten purun ngginakaken basa Jawi kanthi pawadan werni-werni. Wonten
ingkang alesan bilih basa Jawi punika angel, basa Jawi punika mboten gaul lsp,
punapa malih para putra putri ingkang gesang wonten saknjawinipun Jawa Tengah
kadosta Jakarta, Bandung,
Bogor lan
sanesipun, kamangka rama lan ibunipun inggih priyantun Jawi lan malah sampun
nate pidalem ing kitha Sala lan sakiwa tengenipun. Basa Jawi nembe mlebet ing
zaman ingkang surem, jaman ingkang peteng saengga kathah priyantun jawi asli
mboten purun wawan pangandikan ngginakaken basa Jawi. Mesthinipun para
priyantun sepuh kedah ngajaraken basa Jawi dumateng para putra-putranipun
saengga basa Jawi dados Bahasa Ibu
awit kula pitados basa Jawi saget ngraketaken sesambetan kaliyan para
leluhuripun ingkang taksih sugeng (gesang). Kathah sanget kedadosan antawisipun
putu kaliyan embahipun mboten saget wawan rembag (komunikasi) amargi si putu
namung saget bahasa Indonesia,
dene embahipun wonten dhusun namung saget basa Jawi, punapa malih panggihipun
putu kaliyan embahipun namung setahun sepindah nalika dinten lebaran. Menawi
dipun pirsani basa Jawi panci radi benten kaliyan basa sanesipun, mliginipun
basa jawi krama inggil wonten undha usuk lan trap-trapanipun utawi unggah
ungguh, nanging bab punika kedahipun mboten dados pepalang kangge ngginakaken
basa Jawi, paribasanipun senajan dereng saget ngecakaken krama inggil inggih
mboten dados punapa sauger taksih kersa ngginakaken basa Jawi ngoko, dados basa
jawi mboten ical utawi cures. Sampun kathah sanget kedadosan basa-basa daerah
ingkang saben tahun ical utawi cures amargi mboten wonten ingkang ngginakaken.
Menawi mboten wonten setiyar ingkang saestu kula pitados basa Jawi krama inggil
badhe ical saking pasrawungan. Tandha-tandha kalawau sampun ketingal, sampun
kathah priyantun jawi ingkang mboten saget basa jawi krama (inggil). Tandha
sanesipun inggih punika sampun awis sanget
wontenipun buku-buku waosan ingkang ngginakaken basa Jawi. Novel basa
jawi?, menawi penjenengan mlebet toko buku ingkang ageng mboten badhe
manggihaken novel jawi. Koran basa Jawi?, taksih wonten namung awujud suplemen
utawi lembaran seminggu sepindhah, contonipun lembaran Jagad Jawa saking koran Solo Pos saben dinten kemis. Majalah basa
Jawi inggih namung Panyebar Semangat
kaliyan Jayabaya ingkang kababar
(terbit) saking kitha Surabaya.
Kula gadhah krenteg badhe mbabar buku waosan ngginakaken basa Jawi krama
madya (basa krama padintenan ingkang
kula anggep paling kathah dipun ginakaken). Naskahipun sampun wonten, sanadyan
mboten saget kabiji sae ananging saget atur pambiyantu tumut nguri-uri basa
Jawi. Emanipun mboten wonten pehak penerbit ingkang purun amargi dipun anggep
mboten madolaken lan namung ndadosken rugi. Pramila wonten ing kalodhangan punika
kula nyuwun tulung lan ngajab dumateng Lassmaro 71 mliginipun kangmas Djoko
Prayitno kersoa mandhegani dados penerbit. Kula pribadi mboten pados bathi,
amargi kula pribadi mboten mampu ngragadi piyambak. Naskah ingkang sampun kula
impun kanthi sesirah (judul) “Sekar
setaman”, isinipun maneka werni seserepan ngginakaken basa Jawi krama
madya. Katur kangmas Djoko Prayitno, kula nyuwun kanthi sanget kersa paring
iguh pertikel, atur pambiyantu mugi naskah punika saget kababar wujud buku
waosan basa Jawi, idhep-idhep tumut nguri-uri basa Jawi ingkang saweg mlebet
zaman peteng, wasana kula namung saget ngaturake agunging panuwun, Lemah teles, Gusti Allah ingkang badhe
males, Matur nuwun.
