aja sliramu nggege mangsa
awit wektu iku sesandining kamulyan
ing ngarep kerep nyebar cecangkriman
ing tengah kulina ngiming-iming klawan sanepan
lan ing mburi asring dadi pepojaraning wadi
pranyata selot adoh wektu lumaku
kepara adoh jejantraning urip kasluru
(2)
anehe, sliramu nate ndhadhung wektu
mbok pathok lan kaerut ing wit trembesi
ewasemana pungkasane sira sing ajur ketawur
awit wektu malik lembuting lebu
ngrabasa awakmu, sing kulina lirwa
lan randhat anglenggana
(3)
ya, prayoga elusen wae wektu ing pangkonmu
tembangna lagon ilir-ilir ing esuk lan sore
sandhingen sinambi ngulatake
jumedhul angslupe rembulan
awit ing kana bakal mbok tampa
lelarikane nugraha, tetela
ing walike wektu tinemu mutyara tan kinira
(4)
yen sliramu takon apa tumandange wektu
mula piyaken alang-alang kalbu
awit wektu iku sing ndadekake
banyu dadi watu
watu dadi banyu
( kapetik saking Solo Pos )
